Co ? Opowiem?

Oto wiersz opowiadający o moim życiu:

Pędząc jak wiatr,
Ciągle spóźnia się.
Patrząc na budzik,
tak zaczyna dzień.
Czasami jest jak burza,
i rzuca piorunami.
Jest też jak owieczka,
ale to czasami.
Potrafi rzucić światło,
na każdą sprawę.
Wymyśla coraz,
nowszą zabawę.
Ale tak,
na dobrą sprawę,
ma tez ciuszki klawe.
Można o niej wszystko powiedzieć,
ale niektórych,
rzeczy nie chcesz wiedzieć.
Taka zwariowana,
zawsze zakochana,
Podoina- ta kochana.

Jak na obrazku załączonym obok- JA PTAK!